شهید اسلام
بنام رب الشهدا
هر شهیدی کربلایی دارد، خاک آن کربلا تشنه اوست و زمان انتظار می کشد تا پای آن شهید به آن کربلا برسد و آنگاه خون شهید جاذبه خاک را خواهد شکست و ظلمت را خواهد درید و معبری از نور خواهد گشود و روحش را از آن به سفری خواهد برد که برای پیمودن آن هیچ راهی به جز شهادت وجود ندارد.
بعضی ها مارا سرزنش می کنند که چرا دم از کربلا می زنید و از عاشورا ،
آنها نمی دانند که برای ما کربلا پیش از آنکه یک شهر باشد یک افق است
که آن را به تعداد شهدایمان فتح کرده ایم، نه یک بار و نه دو بار....
به تعداد شهدایمان
ای شهید، ای آنکه بر کرانه ازلی و ابدی وجود بر نشسته ای ، دستی بر آر و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش،
در عالم رازیست که جز به بهای خون فاش نمی شود،
یاران پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی،
پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهید ان مانده اند،
زندگی زیباست امام شهادت از آن زیباتر است سلامت تن زیباست اما پرنده عشق
تن راقفسی می بیند که در باغ نهاده باشد،
ای شقایقهای آتش گرفته، دل خونین ما شقایقی است که داغ شهادت شما را بر خود دارد،
آیا آن روز نیز خواهد رسید که بلبلی دیگر در وصف ما سرود شهادت بسراید؟
شهید آوینی
