راه ذوالقرنین 23 تاریخ سد
این سد که جلوی دشمن را گرفت، موفقیتی بزرگ بود. این مطلب، در بین مردم، سینه به سینه تعریف می‌شد؛ چینی‌ها که به این سد و منطقه، نزدیک و به اهمیت آن، واقف بودند، برای جلوگیری از نفوذ دشمن، نمونه‌ی آن را برای خود، اجرا کردند. امپراطور چین، دستور ساخت دیوار بزرگ چین را داد. قبل از آن هم، کوروش، دستور ساخت در آهنی «گذرگاه نزدیک تفلیس» را داده بود تا جلوی دشمن را بگیرد. کورش، موفقیت این عمل را از اجداد خود، شنیده بود و آن را در زمان خود، تکرار کرد.
فروزان گفت: رضائی، باید زمان ساخت سد را بگوید؛ تا تاریخی و علمی شود.
رضائی با اطمینان گفت: سد ذوالقرنین، در 1300 قبل از میلاد و سد کوروش، در نزدیک تفلیس، در 570 سال قبل از میلاد، ساخته شده و دیوار چین، 300 سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده.
فروزان خندید و گفت: کوروش! تاریخ او را می‌دانیم و دیوار چین را هم می‌دانیم؛ ولی تاریخ ذوالقرنین را نمی‌دانم، چگونه به دست آوردی! آقای رضائی گفت: مشکلی نیست، آقای فروزان! «طبق عهد قدیم، یهودیان می‌گویند، حضرت موسی، 1300 سال قبل از میلاد، به سرزمین موعود رسید[1].» و در زمان حیاتش، همان‌طوری که در قرآن، آمده: حضرت خضر، که علم خدایی داشت، حضرت موسی (ع) را ملاقات کرد تا به او تعلیم دهد. حضرت خضر، قبل از این‌که به این مقام برسد، همسفر ذوالقرنین، بوده است. پس اگر حضرت خضر (ع)، در سن جوانی، باذوالقرنین بوده، اوایل 1300 قبل از میلاد بوده و باید حضرت موسی (ع)، حضرت خضررا در پیری، ملاقات کرده باشد. بعد از آن، حضرت داود و سلیمان، حکومت کردند. سال‌ها بعد، بخت‌النصر، از بابل به مردم یهود، حمله و آن‌ها را اسیر کرد. بعد به دست کوروش آزاد شدند. به وطن خودشان برگشتند. من گفتم: پس معلوم می‌شود، ذوالقرنین و حضرت خضر، که دنبال آب حیات بوده اند، تقریباً 750 سال از کوروش، جلوتر زندگی می‌کرده‌اند و مردم، خیال می‌کردند، کوروش، همان ذوالقرنین است.
رضائی گفت: در حقیقت، ذوالقرنین اوایل 1300 قبل از میلاد، زندگی می‌کرد. و حضرت موسی اواخر قرن.
دکتر گفت: من این تاریخ را نشنیده بودم؛ خیلی جالب است؛ ادامه‌اش را برایم تعریف کنید.
رضائی، رو به دکتر کرد و گفت: خوشحالم؛ صحبت‌هایمان را پسندیدید. بعد گفت: سد، محکم ساخته شده بود. اگر یاجوج و ماجوج، با وسایل ابتدایی آن زمان، سال‌ها، می‌کندند، نمی‌توانستند نفوذ کنند و ناامید می‌شدند. ذوالقرنین، بعد از ساختن سد، به فصل زمستان و تاریکی شب، که ما حالا، در آن هستیم، رسید و آن‌ها نمی‌دانستند، اینجا چند هفته تاریکی دارند؛ خیال می‌کردند مثل نروژ، سه ماه طول می‌کشد و شاید هم بیش‌تر، برای همین نمی‌توانستند، صبر کنند. آن‌ها برای ساخت سد، چند ماه تابستان و پاییز را از دست داده بودند. اصلاً هدف آن‌ها سدسازی نبود؛ ذوالقرنین، مأموریت خود را کنار گذاشته و برای آن‌ها سد را ساخته بود. در حقیقت، مأموریت اصلی او و یارانش، پیداکردن آب حیات و زندگی جاویدان بود.
[1]. مقایسه‌ای میان تورات، انجیل و قرآن و علم؛ تألیف دکتر بوکامی؛ ترجمه‌ی مهندس ذبیح‌الله دبیر؛ ص 31 عهد عتیق
