مظلومیت

به نام خدا

یا امام، پس از شهادت تو، ملکوتی ندایی در کوچه‌های کوفه سر می‌داد. ستون‌های هدایت فروافتادند و پرچم‌های عدالت شکستند. ای تشنگان عدالت، عدالت با علی مدفون شد. این دنیا دیگر رنگ عدالت علی نخواهد دید. او مردی جنگجو بود که ضربات شمشیرها نتوانستند زانویش را به خاک آشنا کنند، اما اشک یتیمان توانست زانویش را به زمین آشنا کنند. این انسان ملکوتی که در کعبه متولد شد و در مسجد لباس شهادت پوشید و در شب قدر، قرآن ناطق را فرشتگان همراه خود بسوی پروردگارش بردند.

از ده سالگی شاگردی پیامبر را به عهده گرفت و حکمت را از پیامبر یاد گرفت. پیامبر می‌فرمود: "من شهر علمم و علی دروازه آن است. اگر علم می‌خواهید بیاموزید، از دروازه این شهر، علی استقبال کنید." اما بعد از پیامبر، خلافت که مخصوصاً برای او بود، از دستش گرفته شد و فقط برای اسلام ساکت ماند. خوارج به او بی‌احترامی کردند و شأن علمی او را نپذیرفتند و خود را از علی علیه السلام عالم‌تر می‌دانستند و به او ظلم کردند. در جنگ جمل هم احترام خلیفه مسلمین او را ندادند و در جنگ صفین به وی حمله کردند. تو با قرآن خدا می‌جنگی و به‌طور مظلومانه در جنگ تنها گذاشتنش که صلح را قبول کند. به‌جای رسید که فرمانش را اطاعت نمی‌کردند و برای جنگ آماده نمی‌شدند، امام از خدا آرزوی مرگ کرد تا از دست این مردم نمک‌نشناس راحت شود. در ماه رمضان به‌طور مظلومانه شهید گردید و قبرش را صد سال مخفی نگاه داشتند. سلام بر تو، اولین مظلوم و عالم اسلام.

خدایا، ما در زمان علی علیه السلام حضور نداشتیم، اما قول می‌دهیم مثل اهل کوفه نباشیم و امام زمانمان را تنها نگذاریم. به امید عصر ظهور منجی عالم بشریت، آمین.

ماه رمضان

به نام خدا 
 زودتر از تمام مخلوقات خداوند بیدار می شوم حتی زودتر از خورشید ، که به تو پروردگار عزیزم ، بگویم که تو را دوست دارم و زودتر از همه ، تو را عبادت می کنم  اول روزم  را فقط با تو ، سر صحبت باز می کنم و دست رد به  غذا و آب و هر چیزی که لذت هست می زنم و به دنیا و متعلقاتش دوری می گزینم و می خواهم این زنجیر اسارت ، که از بچگی به  دست و پام بسته شده بود کنار بگذارم و آزاد بشوم مثل پرنده پرواز کنم و یک ماه آزاد ، آزاد باشم ، ۱۱ ماه زندانی بودم حالا یک ماه ، آزاد می شوم و  از تمام آنها دور می شوم من این ماه رمضان را دوست دارم چون وقتی با خدا هستیم هیچ نفسی هدر نمی شود و هیچ بالزدنی  بسویش بی ثواب نمی ماند و هرچه به او نزدیکتر شویم آرامش در زندگی بیشتر می شودو قرآن او آب حیاتی است که انسان را از منجلاب حیوانیت به شکوه انسانیت می رساند و در شب قدر افتخار صحبت را با فرشته ها و انسان کامل پیدا می کنیم، انشالله 

نماز و روزه

 

بنام خدا
سجاده ات را روی  کهکشان ها پهن کن و اقامت نمازت را در عرش بخوان و بلند الله اکبر بگو و بعد نگاهت را بر افق نور خدا ثابت کن و حالا با خالق خود با آرامش صحبت کن
 در این ماه ، خدا تو را مثل فرشته می خواهد، فقط این ماه غذا و آب و حرف های بیهوده نباید بگویم مثل ملائکه فقط ذکر خداوند باید داشته باشیم ، در این ماه بخصوص خدا دوست دارد توجه تو فقط به او باشد
و برای همین ما را هدایت کرده که قرآن را بخوانیم که در این ماه ثواب زیادی دارد و خدا  امتیازهای زیادی در این ماه داده مثلا سوره توحید را  سه بار بخوانیم انگار کل قران را ختم کردیم  حالا که روزه دار غذا نمی خورد، در مقابل هر نفسی که می کشد تسبیح خداوند است اصلاً خواب روزه دار هم ثواب دارد پس فرشته شو....